روش بهترین بدترین فازی

روش بهترین بدترین فازی

BWM از روشهای جدید تصمیم گیری چند معیاره است که توسط رضایی (2015) معرفی شده است. اساس این روش اندازه گیری معیارها با مقایسه زوجی است.

در BWM با تعیین اولویت بهترین معیار نسبت به سایر معیارها و ترجیح کلیه معیارها بر بدترین ملاک با تعیین مقیاس بین 1 تا 9

وزن معیارها مشخص می شود.

Guo و ژائو (2017) ابراز داشتند “داوری های کیفی انسانی (مانند مقایسات زوج مقیاس 1-9 توسط تصمیم گیرندگان در BWM)

معمولاً ویژگی های ابهام و نامشخص بودن را دارند و اطلاعات معیارها در دنیای واقعی را ندارند.

بنابراین ، آنها FBWM را برای مدل سازی ابهام و نامشخص بودن در داوری های انسانی طراحی کردند.

روش تصمیم گیری بهترین بدترین (BWM) یکی از روش های تصمیم گیری چند شاخصه می باشد که در سال 2015 توسط آقای رضایی طی مقاله ای ارائه شد

و در سال 2016 طی یک مقاله دیگر مدل را بسط داد مدل مقاله آقای رضایی در محیط قطعی بود.

روش بهترین بدترین فازی

اما در سال 2017 آقایان ژو و همکاران به بررسی مدل bwm در محیط فازی (fuzzy) پرداختند و با ارائه چندین مثال این مدل را در محیط فازی حل کردند.

استفاده از اعداد فازی باعث می شود که ابهامات کلام پاسخ دهنده از بین برود.

تئوری فازی اولین بار توسط اقای لطفعلی زاده ارائه شد و با فرض اینکه در تصمیم گیری همواره عدم قطعیت ها و ابهاماتی است برای از بین بردن این موارد بیان شد.

BWM یک تکنیک بسیار قوی MCDM است و به طور گسترده ای توسط محققان در سراسر جهان مانند Gupta and Barua ، 2016 (رتبه بندی نوآوران

فناوری) رتبه بندی می شود.

• رضایی و همکاران ، 2016 (انتخاب منبع سبز)
• Gupta and Barua ، 2017 (انتخاب تامین کننده سبز)
• Gupta ، 2017 (ارزیابی فرودگاه بر اساس کیفیت خدمات)
• Salimi and Rezaei ، 2017 (ارزیابی عملکرد تحقیق و توسعه شرکت ها)
• van de Kaa و همکاران، 2017 (انتخاب فناوری زیست توده)
• van de Kaa et al.، 2017 (انتخاب وسیله نقلیه الکتریکی)
• عبادی و همکاران ، 2018 (ارزیابی استراتژی گردشگری پزشکی) به کار برده شده است.

روش بهترین بدترین فازی روش بهترین بدترین فازی روش بهترین بدترین فازی

گام های روش بهترین بدترین فازی (Fuzzy best worst method)

1- تعیین بهترین (Best) و بدترین معیار (Worst) (بااهمیت ترین و کم اهمیت ترین معیار):

این گام را می توان با استفاده از نظرات خبرگان و یا روش دلفی فازی تعیین نمود.

2- مقایسه زوجی بهترین معیار با دیگر معیارها و دیگر معیارها با بدترین معیار:

در این گام می توان از هر طیف فازی مقایسات زوجی را انجام داد اما متداول ترین طیف برای روش بهترین بدترین فازی (FBWM) طیف فازی 5 تایی

زیر می باشد. این طیف بر اساس عبارات کلامی اهمیت برابر (EI)، اهمیت ضعیف

(WI)، نسبتا مهم (FI)، خیلی مهم (VI)، کاملا مهم (AI) می باشد.

3- ایجاد مدل bwm فازی:

در این گام می توان با استفاده از مدل برنامه ریزی غیر خطی زیر وزن عوامل را محاسبه نمود. البته در مقاله ژو و همکاران

(2017) قید شده است که برای تعداد معیار بالای 3 بهتر است

روش بهترین بدترین فازی روش بهترین بدترین فازی روش بهترین بدترین فازی

این مدل به برنامه ریزی خطی تبدیل شود تا نتایج بهتر حاصل شود.

4- حل مدل توسط یکی از نرم افزارهای بهینه سازی نظیر لینگو یا گمز:

با حل این مدل اوزان معیارها حاصل می شود.

نکته 1: در روش BWM می توان بهترین و بدترین را از نظر هر خبره به صورت جداگانه بدست آورد و سپس برای هر خبره یک مدل BWM فازی تشکیل داد

و بعد از حل و محاسبه وزن معیارها، اوزان بدست آمده از هر خبره را با یکدیگر ادغام کرد.

نکته 2: تعداد خبره ها در روش BWM با توجه به اینکه این روش خبره محور می باشد، اصولا بین 5 تا 10 نفر کفایت می کند.