روش میرکا روش MAIRCA (تجزیه و تحلیل مقایسه ای چند شاخصه ایده آل-واقعی) یکی از تکنیک های جدید تصمیم گیری چند معیاره است که برای انتخاب مناسب ترین گزینه ارائه شده است.
روش AHP چند سطحی این رویکرد زمانی رخ می دهد که در مسائل علاوه بر یکسری معیارهای تصمیم گیری، با زیرمعیارهای تصمیم گیری که معیارهای جزئی تر هستند و معیارهای
روش تاکسونومی روش تاکسونومی (taxonomy) اولین بار توسط آندرسون در سال 1763 پیشنهاد داده شد. و در سال 1950 توسط گروهی از ریاضی دانان بسط داده شد. روش تاکسونومی از
روش IPA مدل های متعدی برای اندازه گیری و ارزیابی کیفیت خدمات وجود دارد اما عموما محققان معتقد هستند که مشهورترین و متداولترین مدل در این زمینه، مدل سروکوال است.
روش CRITIC این روش را زلینی در سال 1982 برای تعیین وزن معیارها ارائه داده است. غلامی (1390) در مقاله ای مطرح می کند که در این روش نظر کارشناسان
روش AHP گروهی اگر در تصمیم گیری برای انجام مقایسات زوجی به جای یک تصمیم گیرنده،نظرات چندین تصمیم گیرنده دخیل بوده و نظرات تمامی آنها لحاظ شود، در این موارد
تصمیم گیری چندمعیاره تصمیم گیری شامل بیان درست اهداف، تعیین راه‌حل‌های مختلف و ممکن، ارزیابی امکان‌پذیری آنان، ارزیابی عواقب و نتایج ناشی از اجرای هر یک از راه‌حل‌ها و بالاخره
روش رژیم روش رژیم (REGIME) توسط هینلوپن و همکاران در سال 1983 ارائه شده است. این روش چیزی نیست جز یک تعمیم ترتیبی از روش های مقایسه دو به دو
روش تخصیص خطی (LAM) تکنیک تخصیص خطی (Linear Assignment Method) از روشهای تصمیم گیری چند معیاره است که توسط هانگ در سال 1983 ارائه شد و سپس توسط آکگول در
روش الکتره 2 روش ELECTRE توسط برنارد روی در اواسط دهه 1960 ساخته شد. امروزه انواع مختلفی از روش اول وجود دارد ، یعنی ELECTRE I ، ELECTRE II ،
